از خیارشور انگلیسی تا آزادی خواهی ایرلندی

نوشته شده توسط:میثم مطلق در معماری » معماری جهان | ۰۴ آذر ۱۳۹۱ - ۱۴:۴۷ | ۸ دیدگاه

شاید 20 سال قبل هیچ‌کس گمان نمی‌کرد از ویرانه‌های ساختمان بورس بالتیک (BalticExchange) در ماری اکس (Mary Axe) لندن برجی 180 متری با ظاهری بسیار غیر‌متعارف سر برآورد. در دهم آوریل 1992 ارتش موقت جمهوری‌خواه ایرلند بمبی در نزدیکی بورس منفجر کرد که به ساختمان تاریخی و سازه‌های همسایه آن خسارات شدیدی وارد کرد

مشاور قانونی دولت انگستان در محیط‌های تاریخی و «شورای شهر لندن» مصر بودند هر ساخت و ساز جدیدی نمای قدیمی ساختمان را در خیابان ماری اکس حفظ کند. اما پس از آنکه دریافتند خسارت واقعی از ارزیابی‌های اولیه خیلی سنگین‌تر است اشتیاق خود را به ترمیم کامل بنا از دست دادند، هرچند اعتراضات مربوط به حفاظت از معماری توسط علاقمندان به بازسازی مطرح می‌شد.
در سال 1996 «ترافالگار هوس (Trafalgar House)» طرحی برای برج هزاره با 386 متر ارتفاع و ساختمانی با بیش از 140هزار مترمربع فضای اداری، آپارتمان، فروشگاه، رستوران و باغ ارائه کرد. این طرح بعد از اعتراضاتی مبنی برخارج از مقیاس بودن طرح برای لندن و ایجاد اختلال برای مسیرهای هوایی هر دو فرودگاه شهر، رد شد و نهایتا طرح تجدیدنظر شده برای برجی کوتاه‌تر پذیرفته شد.
مالک اولیه ساختمان یک کمپانی بین‌المللی بود که این ساختمان را به عنوان دفتر مرکزی برای کار در انگلیس دایر کرده بود. به همین دلیل ساختمان را «برج سوئیس ری» (Swiss Re Tower) نیز می‌نامیدند، هرچند این عنوانی رسمی نبود.
سفارش شرکت سوئیس ری که سر از دفتر «فاستر و شرکا» ( Foster and Partners) درآورده بود 41 طبقه ارتفاع گرفت و 76 هزار و 400 مترمربع فضای مناسب شامل دفاتر کار و گذرگاه‌های تجاری را فراهم کرد. شرکت
«اسکانسکا (Skanska)» پیمانکار طرح، ساخت برج را در دسامبر 2003 به پایان رساند و 28 آوریل 2004 ساختمان خیابان سی‌ام ماری اکس گشایش یافت. این بنا در سپتامبر 2006 برای فروش 600 میلیون پوند قیمت‌گذاری شد. خریداران بالقوه «بریتیش لند» (British Land)، « لند سکوریتیز» (Land Securities) ، «پرودنشال» (Prudential)، «گروه بین‌المللی هلند (ING)» و خانواده سلطنتی ابوظبی بودند. در 21 فوریه 2007 «آی.وی.جی (IVG)» و «ایوانز رندال (Evans Randall) با 630 میلیون پوند خرید مشترک‌شان را انجام دادند و این بنا را تبدیل به گران‌ترین ساختمان اداری انگلیس کردند.
بنای خیابان سی‌ام ماری اکس که در بسیاری جاها به عنوان «گرکین» (Gherkin) – به معنی خیارشور - شناخته می‌شود با 180 متر ارتفاع دومین ساختمان بلندمرتبه شهر لندن و ششمین ساختمان بلند لندن و حومه است.

ساختمانی برای آینده
این ساختمان که در قلب محدوده تجاری لندن قرار گرفته، فاصله پیاده‌روی کوتاهی تا مراکز عمده حمل و نقل عمومی دارد و توانسته محیط کاری تازه‌ای در قلب شهر به‌وجود آورد. حجم مخروطی بنا و پلان مدور آن کمک کرده تا بیشترین سطح ممکن در اطراف آن به عنوان فضای عمومی مورد استفاده قرار بگیرد و همین‌طور فضای میدان از حداکثر نور خورشید بهره‌مند شود.
نخستین ساختمان بلندمرتبه سازگار با محیط زیست در لندن از لحاظ تکنیکی، معماری و اجتماعی ریشه در رویکردی رادیکال دارد. فاستر و شرکا می‌خواستند ساختمانی طراحی کنند که با درک درست از چارچوب موقعیت شهری، سازگار با محیط زیست بوده و رابطه جدید میان طبیعت و محیط کاری را تایید کند.از فواصل دور و جهت‌های مختلف جغرافیایی می‌توان بی‌درنگ این ساختمان را باز شناخت. حال به نظر می‌رسد عموم مردم چیزی بی‌سابقه را در خط آسمان لندن پذیرفته و به رسمیت شناخته‌اند. بنای خیابان سی‌ام ماری اکس یک نشانه شاخص لندن است، نه تنها به خاطر تدارک چشم‌اندازهای تماشایی از شهر و اطراف آن و دربرداشتن فضاهایی انعطاف‌پذیر، بلکه به خاطر اینکه مکانی برجسته برای کار است. این بنا ساختمانی برای آینده است چرا که می‌خواهد در تثبیت استانداردهای جدید اجتماعی، فضایی و محیطی نقش رهبر را ایفا کند.
این بنا که در محیطی دایره‌ای توسط پلانی شعاعی شکل گرفته است در نمای خود نیز به شکل حلزونی گسترده و به سمت قله خود مخروطی می‌شود. این ویژگی پاسخی مناسب به محدودیت‌های سایت است: ساختمان باریک‌تر از یک بلوک مستطیل‌شکل هم‌اندازه خود است، انعکاس‌ها کمترند، شفافیت بهبود پیدا کرده است و باریک شدن مقطع آن نسبت به پایه، محدوده فضاهای عمومی در طبقه همکف را به حداکثر رسانده است.شرکت سوئیس ری هشت طبقه اداری میان ساختمان را در اختیار دارد و طبقات باقیمانده اجاره داده شده‌اند تا به نیازهای آتی شرکت پاسخ دهند. در پلان تیپ اداری هر طبقه به 6 فضای مستطیل شکل تقسیم می‌شود و طبقات به شکل متناوب از محدوده‌های مثلثی شکل سرویس بهره‌مند می‌شوند.آسانسورهای اصلی تا طبقه 34 بالا می‌روند و دسترسی به طبقات بالاتر توسط آسانسورهایی با فشار از پایین تامین می‌شود. رستوران طبقه 39 و 40 درست در زیر تاج ساختمان چشم‌اندازی کم‌نظیر را مهیا می‌کنند؛ دید پانورامای 360 درجه از لندن و حومه آن.
براساس طرحی از شرکت «آروپ» (Arup) سازه‌های کاملا مثلثی شکل، ساختمان را بدون هیچ تقویت اضافی کاملا پایدار می‌کنند. تمام سطح نما با پانل‌های شیشه‌ای مثلثی شکل ساخته شده و در نمای شیشه‌ای این حجم کاملا منحنی، تنها یک تکه شیشه گردشده استفاده شده است؛ لنز درپوشی شکل بالاترین نقطه. به این ترتیب دیوارها و سقف‌ها در یک پوسته پیوسته مثلث‌بندی شده حل می‌شوند. این پوشش سازه‌ای مورب بسته شده، امکان ایجاد فضای طبقات بدون ستون با نمای کاملا شیشه‌ای را فراهم می‌کند، چیزی که ساختمان را به نور و منظره‌ها باز می‌کند. بی‌نظیر بودن این برج بازتاب این واقعیت است که شانس کمی برای ساخت یک کپی از آن وجود دارد.

سازگار با محیط زیست
طراحان این بنا از عوامل طبیعی – مشخصا تابش نور خورشید و جریان باد – به‌گونه‌ای بهره برده‌اند که هم آسایش بیشتری برای ساکنان آن به‌وجود بیاورند و هم با کاهش مصرف انرژی سازگاری با محیط زیست را به حداکثر برسانند. این برج نسبت به یک ساختمان مستطیل شکل اداری هم‌قواره خود انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کند. با بهره‌مندی از سیستم تهویه طبیعی ایجادشده و نمای دو پوسته آن، در 40 درصد از روزهای سال سیستم تهویه این ساختمان خاموش است و بهره‌مندی از نور طبیعی وابستگی به سیستم نورپردازی را کاهش داده است.مقطع ساختمان میزان انحراف باد به پایین را نسبت به یک برج مستطیل شکل هم‌اندازه کاهش می‌دهد. شکل منحنی آن در برابر باد مقاومت کمتری می‌کند و برخلاف یک برج مکعبی شکل، جریان‌های هوای ناشی از مقاومت ساختمان موجب آزار عابرین پیاده در سطح خیابان نمی‌شود. این موضوع بر میزان و شکل مقاومت سازه‌ای در برابر نیروهای جانبی باد نیز تاثیرگذار بوده است. نمای دوپوسته‌ای تمام شیشه‌ای ساختمان با هوایی که از دفاتر کاری بیرون می‌آید خنک می‌شود و به این ترتیب بار حرارت کلی ساختمان کاهش می‌یابد. ضمن آنکه هوا میان دوجداره شیشه‌ای ساندویچ می‌شود و فضای اداری داخلی را عایق‌کاری می‌کند.دهلیزهای میان زبانه‌های منشعب از هر طبقه به شکل عمودی به هم متصل شده‌اند تا یک‌سری فضای مشاع غیر‌رسمی – که به شکل حلزونی بالا می‌روند – را شکل دهند. این فضاها به مثابه اماکنی برای رفع خستگی در میان ساعات کاری و نقاطی برای تمرکز اجتماعی هستند. هسته مرکزی ساختمان هوای تازه را میان طبقات توزیع می‌کند و لایه داخلی نما موجب نگهداری گرما و توزیع مجدد آن در ساختمان می‌شود. این مکانیزم مانند ریه‌های ساختمان عمل می‌کند. در تابستان هوای گرم بیرون کشیده می‌شود و در زمستان با استفاده از تابش خورشید ساختمان گرم می‌شود. این سیستم اتکای ساختمان به تهویه مطبوع را کاهش می‌دهد و در کنار سایر اقدامات سازگار با محیط زیست، موجب کاهش مصرف انرژی تا 50 درصد نسبت به برج‌های اداری با سیستم تهویه مطبوع می‌شود. این ساختار نما و شکل پلان طبقات، امکان رسیدن نور و ایجاد دید و چشم‌انداز را به حداکثر رسانده است.

مطالب مرتبط:

ساخت پل لاتیدان به دستور شاه عباس برای مقابله با پرتغالی‌ها پلی برای آزادی جنوب

نظرات
ارسال نظر

manicure
- ۱۳۹۶/۰۱/۱۹ - ۱۴:۴۲:۳۲
Great site you have here.. It's difficult to find excellent writing
like yours these days. I seriously appreciate individuals like you!
Take care!!
manicure
- ۱۳۹۶/۰۲/۱۷ - ۲۱:۵۲:۳۸
My partner and I stumbled over here from a different web address and thought I should check things
out. I like what I see so now i am following you. Look
forward to checking out your web page for a second time.
http://www.ohnerezeptfreikauf.com
- ۱۳۹۶/۰۳/۰۵ - ۰۷:۳۰:۲۲
Hi! Do you know if they make any plugins to help with Search Engine Optimization? I'm trying to get my blog to rank for some targeted keywords but I'm not seeing very good success.
If you know of any please share. Cheers!
doctor
- ۱۳۹۶/۰۳/۱۲ - ۱۷:۲۷:۴۲
When some one searches for his necessary
thing, thus he/she desires to be available that in detail, therefore that thing is maintained over
here.
What causes painful Achilles tendon?
- ۱۳۹۶/۰۵/۰۷ - ۱۵:۲۴:۱۱
I love it when folks get together and share views.
Great site, continue the good work!
Geraldine
- ۱۳۹۶/۰۶/۱۴ - ۲۱:۴۴:۰۹
Hi there, its pleasant article regarding media print, we all be familiar with media is a fantastic source
of information.
Ernesto
- ۱۳۹۶/۰۶/۱۵ - ۱۳:۳۹:۱۷
Aw, this was an extremely nice post. Taking a few minutes and actual effort
to make a really good article… but what can I say… I hesitate
a whole lot and never seem to get nearly anything done.