از امجدیه تا تختی فقط در یک آن

نوشته شده توسط:میثم مطلق در معماری » منظر | ۰۴ آذر ۱۳۹۱ - ۲۱:۵۰ | ۳ دیدگاه

وقتی از خیابان هجرت در جنوب‌شرق تهران رد می‌شویم ورزشگاه بزرگی را می‌بینیم که با اسکلت پوششی کابلی قد علم کرده است. ورزشگاهی که پنجمین ورزشگاه بزرگ ایران است و همدوره استادیوم مونیخ اما آن‌طور که باید و شاید از آن استفاده نمی‌شود. این ورزشگاه در سال1346 توسط جهانگیر درویش طراحی و در سال 1353 رسما افتتاح شده است.

در دهمین نشست از برنامه‌های «پاکت آبی» کانون مهندسان معمار دانشگاه‌تهران با حمایت قطب علمی و فن‌آوری‌ معماری دانشگاه‌تهران که در سالن آمفی‌تئاتر دانشکده هنرهای زیبا با حضور معمار ورزشگاه تختی برگزار شد، جهانگیر درویش به توضیح درباره ویژگی‌های ورزشگاه پرداخت و به ویژگی‌های سازه‌ای و معماری آن اشاره کرد و گفت: در طراحی ورزشگاه از محاسبات پیچیده‌ای استفاده شده که در شرایط آن زمان کار بسیار سختی بود که گمان نمی‌کنم امروزه با داشتن امکانات طراحی و برنامه‌های کامپیوتری پیشرفته کار آسانی باشد. استادیوم تختی بزرگ‌ترین دهانه سازه کابلی یک استادیوم ورزشی را دارد که تا امروز ساخته شده. بعد از مطالعاتی که درباره استادیوم مونیخ و کانادا داشتیم دریافتیم که آن‌ها سازه چادری دارند. طراحی سازه اصلی بتنی و سازه کابلی آن به ترتیب به شرکتی فرانسوی و شرکت‌هایی تحت‌نظارت جهانگیر درویش واگذار شد. ورق‌های فولادی مورد استفاده در پیلون‌ها (دو ستون اصلی نگه‌دارنده کابل‌های سقف) در کشور فرانسه تولید شد، همکاری و ساخت قطعات سه‌متری پیلون‌ها در آلمان صورت گرفت و سرهم‌بندی و یکپارچه‌سازی آن‌ها در محل پروژه به انجام رسید. درباره نور ورزشگاه از کنارههای سقف برای پروژکتورها استفاده شد که امکان تمیز کردن چراغ‌ها نیز با این روش مقدور است؛ زیرا در بیشتر ورزشگاه‌ها نور را چند برابر می‌کنند و تا مدت‌ها نیز امکان تمیز کردن چراغ‌ها نیست اما در سیستم طراحی نور ورزشگاه تختی امکان تمیز کردن چراغ‌ها فراهم است و نور در بهترین حالت ممکن و با بیشترین بازدهی ورزشگاه را روشن می‌کند. در قسمت جایگاه مخصوص یک بالکن وجود دارد که در آن زمان به تمام نقاط شهر تهران از شمال و جنوب و غرب دید داشت. البته در حال حاضر این دید به دلیل ساخت‌وسازهای اطراف محدود شده است. ارتفاع سقف طوری طراحی شده است که ساعت چهار بعدازظهر کل زمین را سایه در برمی‌گیرد، به دلیل موقعیتی که افسریه در طول سال دارد و بارندگی‌های آن مناطق، کانالی زیرزمینی دور‌تا‌دور ورزشگاه را تا خیابان نیروی هوایی در برمی‌گیرد که در نوع خود یک سیل‌گیر بسیار خوب در داخل زمین است. در ادامه این نشست درباره کارهای دیگر جهانگیر درویش نیز اعم از ساختمان تلویزیون تهران، ساختمان تلویزیون بندرعباس، ساختمان تلویزیون شیراز، مرکز تلویزیون رضائیه و... صحبت شد. جهانگیر درویش در ادامه، درباره کانسپت مجموعه و این که «آیا این کار ایده خودشان بود یا از جایی گرفته شد؟» پاسخ گفت: این ایده ابداع خودم بود و در حین کار بود که مجموعه شکل پیدا کرد. ایده من تحت‌تاثیر کسی یا جایی شکل نگرفت. او درباره موقعیت شهری پروژه هم افزود، این پروژه در زمان خودش موقعیت بسیار خوبی داشت زیرا در کنار 2شاهراه اصلی شمال و جنوب بود که به مجموعه می‌رسید ولی به‌علت شرایط فعلی و نوع توسعه شهری در این قسمت شهر که تحت‌تاثیر خانه‌سازی‌های سازمانی قرار گرفت ویژگی‌های موقعیتی ورزشگاه تغییر کرده است.

مطالب مرتبط:

حفظ بناهای تاریخی تهران

نظرات
ارسال نظر

manicure
- ۱۳۹۶/۰۲/۱۶ - ۰۴:۱۴:۰۴
Hi there to every , because I am actually keen of
reading this web site's post to be updated regularly.
It consists of pleasant information.
Can you get taller with yoga?
- ۱۳۹۶/۰۵/۳۱ - ۱۱:۱۳:۱۶
Hi my loved one! I wish to say that this article is amazing, nice written and come with
almost all significant infos. I'd like to look more posts like this .
Mahalia
- ۱۳۹۶/۰۶/۱۵ - ۱۹:۲۹:۳۷
I've been browsing on-line greater than three hours lately, but I
never discovered any fascinating article like yours.
It's beautiful value enough for me. In my view, if all webmasters
and bloggers made good content material as you probably did, the web will likely be
much more helpful than ever before.

از امجدیه تا تختی فقط در یک آن

نظرات

ارسال نظر

manicure

Can you get taller with yoga?

Mahalia