پرسوناژها​ و​ سازه‌ها

نوشته شده توسط:میثم مطلق | ۱ دیدگاه

پرسوناژها​ و​ سازه‌ها
 

ماهنامه همشهری معماری/حسین مهکام

در تحقیقی بر مساله معماری و سینما، پس از بررسی سازه‌ها بر اساس طبقه اقتصادی و در وهله بعد نگاهی به جایگاه زاویه دوربین و نیز لنز در بافت فیلم، نوبت به بررسی رفتار شخصیت در قبال سازه‌های اطرافش می‌رسد. این رفتار اگر چه متکی بر ترکیبی است که در فیلمنامه برای پرسوناژ نوشته شده، اما در وهله اجرا و طراحی اجرا و کارگردانی هم باید بسیار مورد توجه قرار گیرد.

رفتار شخصیت در قبال انسان‌های اطرافش، امری است قابل پیش‌بینی بر اساس معرفی شخصیت، اما رفتار او در قبال دنیای معماری اطرافش مقوله‌ای است که بسیاری اوقات در ناخودآگاه مولف، به‌مثابه فیلمنامه‌نویس یا کارگردان یا طراح صحنه یا حتی خود بازیگر قرار گرفته است و به نظر می‌رسد لازم است این رخداد به سطح آگاهی و اختیار مولف صعود کند. زیرا مولفه‌های دیگر یادشده در یادداشت‌های گذشته، کاملا  در حیطه اختیارات اندیشه‌ای و به تبع آن، سخت‌افزاری مولف بوده است. نکاتی مانند زاویه، لنز دوربین و اندازه قاب که مجموعا  بخشی از مقوله مهم دکوپاژ را می‌سازند، اگر در کنار رفتار شخصیت در قبال سازه‌ها قرار گیرند، مجموعه کاملی از تعاطی سینما و معماری را در قاب فیلم شاهد خواهیم بود. بنابراین‌ها، زمانی که شخصیت به تبع آنچه برای او نوشته شده در قامت بازیگر جان می‌گیرد و ایفای نقش می‌کند، حتی شکل راه رفتنش در ترادف یا تضاد با محیطی که به عنوان لوکیشن در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند شخصیت پرسوناژ را تکامل بخشد. بسیار دیده‌ایم که وقتی عمدا  شخصیتی در لوکیشنی که هیچ ارتباط ارگانیکی با او ندارد قرار می‌گیرد موجب ایجاد فضایی کمیک شود که قطعا  یکی از اسباب دراماتیک اینگونه سینمایی است یا اگر پرسوناژی در لوکیشنی مرتبط با فضای شخصیتی‌اش باشد می‌تواند به پیشبرد درام یاری رساند. از این جزئی‌تر رفتار شخصی پرسوناژ درباره اشیای اطراف اوست. اشیایی که نه لزوما به عنوان تزئین محیط، بلکه در سینمای روشنفکرانه به عنوان ابراز لایه‌های دراماتیک به کار گرفته می‌شوند و می‌توانند بار سازه‌های بزرگ ساختمانی درباره معرفی آدم‌ها و شخصیت‌شان را سبک کنند. زمانی که یک ارتباط پرسوناژ با سازه‌های ریز و درشت اطرافش بدل به جزئیات فیلمنامه و کارگردانی می‌شود، هم به شناخت شخصیت کمک می‌کند و هم به پیشبرد درام. به همین دلیل است که در سینمای روشنفکری که – لزوما  - نیت تجارت ندارد، بیش از اینکه به زیبایی ظاهری لوکیشن بها داده شود، به درستی انتخاب لوکیشن و تناسبش با اتمسفر درام و شخصیت بها داده می‌شود. به عبارت بهتر زیبایی‌شناسی درست، زمانی رخ می‌دهد که این تناسب حفظ شود. البته گاهی تضاد، خودش گونه‌ای تناسب است. اما باید نشانه‌هایی در درام و به‌ویژه در ساحت فیلمنامه‌ای آن موجود باشد که بتواند آگاهی مولف را در این مورد فاش کند. از پس ِاین فاش شدن، نوبت به مخفی کردن این آگاهی می‌رسد. یعنی زمانی که می‌گویند «فیلمی خوب است که فیلمبرداری‌اش دیده نشود یا موسیقی‌اش به رخ کشیده نشود یا بازی بازیگرانش عیان نباشد یا دیالوگ‌هاش توی چشم نزند و به اصطلاح شعاری نباشد» به این معنی نیست که به مولفه‌های یاد شده فکر نشود. بلکه به این معنی است که مولف چنان در آگاهی نسبت به آن مولفه‌ها غرق شده باشد که بدل به تار و پود اثر شود و دیگر به رخ کشیده نشده یا توی چشم نزند. بنابراین‌، می‌توان این تاکید سازه و محیط را مانند عناصر دیگر یاد شده در دو وهله مورد بررسی قرار داد. یکی در وهله تالیف اولیه و دیگری در مرحله ارائه به مخاطب. هرچقدر مولف بتواند در زمان خلق اولیه درام به این جزئیات عنایت بیشتری داشته باشد، به تبع آن در ارائه به مخاطب، اثر موردنظر دارای شدت کمتری در به رخ کشیدن خواهد بود و این جادوی غریبی است در سینما. زیرا زمانی که مولف می‌داند چه می‌کند در واقع آنقدر متواضع هست که در برابر اثرش کشف خود را فریاد نزند. پس مخاطب هم با او و زندگی جاری در فیلم همراه خواهد شد و احساس نخواهد کرد که چیزی از بافت زندگی‌وار فیلم خارج می‌شود و نسبت سازه‌ها با محیط و با زندگی و با سینما نسبت بسیار مهمی است که فقط در آگاهی مولف می‌تواند راه صحیح خود را بیابد

  • manicure

    manicure

    • ۱۳۹۶/۰۱/۱۹ - ۱۳:۵۳:۵۵

    Hi! Do you know if they make any plugins to help with Search Engine
    Optimization? I'm trying to get my blog to rank for some targeted keywords but I'm
    not seeing very good success. If you know of any please share.
    Cheers!